Gisteren hoorde ik op de radio dat de treinmaatschappij een anti-agressieplan had toegepast en dat het aantal voorvallen van agressie op de trein daardoor met x % gedaald was. Op het einde van het verslag werd vermeld dat de meeste gevallen van agressie te maken hebben met discussies over treintickets. Dat vond ik nu toch wel héél verrassend. Spontaan zou ik gedacht hebben aan hooligans, zatte mensen op de trein, enz. Maar discussies over tickets die ontaarden in geweld, daar had ik in al mijn naïviteit niet aan gedacht.
Gisteren sprak ik met een aantal jonge bedrijfsleiders over klantgericht ondernemen. "Niet-klantgericht ondernemen is toch eerder een probleem bij grote bedrijven" meende één van hen. Niets is echter minder waar. Véél bedrijven zijn het zo gewoon om de bedrijvenbril op te zetten en te vertrekken van hun aanbod, dat het probleem (de klantenbril vergeten) in àlle bedrijven voorkomt, groot of klein.
Soms is klantgericht werken eenvoudig, maar lukt het toch niet. Onze looppiste ligt op een terrein beheerd door een overheidsdienst. Aan de deuren een schuine, gladde metalen helling. Gisteren regende het en ben ik er afgegleden. Mijn arm zit al in het gips, dus vallen kan ik er nu niet meer bij hebben.
Vandaag de code voor mijn nieuwe bankkaart proberen wijzigen. Smsje gekregen met de code erin en een bericht “u kunt deze code wijzigen aan een geldautomaat”. Vlak bij de winkel waar ik toch moest zijn, stond een geldautomaat. Ik had niet echt veel tijd.
Gisterenavond naar de supermarkt geweest. Een paar kleine boodschappen doen. Maar je weet hoe dat gaat. Ik zie nog een paar extra dingen en besluit die ook te kopen. Een paar flessen wijn en ook maar een grote kar dan, voor het gemak. Terug aan de kassa is mijn mand weg. Help, denk ik, het is acht uur, de winkel sluit straks en iemand is met mijn boodschappen weg.
