Half zes. Tussen twee en vijf zou de technieker van de verwarmingsinstallatie langskomen. De installatie maakt een oorverdovend geluid en ik zou niet graag hebben dat ze putje winter uitvalt. Ze zouden me een half uur van tevoren bellen, zodat ik zeker thuisben. Geen telefoon gehad. Om half zes besluit ik de firma te bellen, het academisch kwartiertje hebben ze gehad, en straks is het bedrijf weer dicht.
Deze morgen twee scholen moeten opbellen. Directie nodig in verband met de mogelijke herinrichting van onze straat. In de ene school werd me gezegd dat er momenteel niemand in huis was en werd me gevraagd wat ik verkoos : morgen opgebeld worden of zelf terugbellen.
Naar de markt geweest. De meeste mensen vinden het héél erg als ze lang in de rij moeten staan, ik niet. Tijd om “stiekem” klantenprocessen gadeslaan. Héél boeiend.
Gsm-kabeltje is kapot. Ik ga naar de winkel waar alleen maar producten van het merk van mijn gsm worden verkocht. Toch krijg ik een kabeltje van een ander merk aangeboden. “We hebben gemerkt dat de kabeltjes van ons eigen merk niet lang genoeg meegaan, er zit ergens een zwak punt in, en ze breken té gemakkelijk naar onze zin”, zegt die mevrouw. Ik kom effectief een nieuw kabeltje kopen omdat het oude gebroken is.
Vandaag is de hersteller van de kookvurenfirma voor de 3de keer langsgeweest. De eerste keer heeft hij een herstelkost aangerekend + een vervangstuk, de tweede keer een bijkomend vervangstuk maar géén verplaatsingskosten, de derde keer is vandaag. Hij heeft het probleem niet kunnen vaststellen – probleem is dat het kookvuur (2 aparte modules) soms uitvalt, soms niet, dus moeilijk te diagnosticeren. Hij laat wel twee bestekformulieren achter (voor elke module één), telkens voor méer dan de helft van de prijs van een nieuw kookvuur.
