Oma’s verjaardag gevierd op restaurant. Ze is pas heel zwaar ziek geweest en “herrezen”. Dat zal wel hebben bijgedragen aan de goede sfeer, maar toch. Het ene restaurant verzorgt de groepssfeer door zich op te stellen als “gemeenschappelijke vijand”, het andere door eenvoudige attenties, die toch opvallen:
- Oma is geïnteresseerd in de gerechten, maar hoort niet goed. De ober merkt dit op en zegt “ik zal bij u komen staan, zodat u het ook allemaal goed kan horen”.
- Eén van de disgenoten is Engelstalig, een andere kelner merkt dit op en legt alles netjes uit in Nederlands én Engels. Wat hij niet direct weet in het Engels probeert hij te omschrijven. Daarna komt hij terug met wat hij heeft gevonden op “Google Translate”. De Engelstalige gast, maar ondertussen ook de hele tafel, is gecharmeerd, want dit verwacht je toch niet als klant?
- Bij het naar buitengaan staan de obers klaar met onze jassen, om ze ons gentlemengewijs te helpen aandoen.
Ik hoef jullie wellicht niet te vertellen dat deze avond niet stuk kon, we voelden onze echte VIP’s ! Toch had het restaurant géén extra kosten gedaan, alle extra’s waren gratis voor de klant en kosteloos voor het restaurant.