Vroeger werden angsten weggelachen. Je moest maar niet zo flauw doen. Hoe kon je nu voortdurend denken dat een vliegtuig persé moet neerstorten?
Ooit had ik er ook last van. Mijn aller-allereerste vlucht bleek er dan ook een te zijn met luchtzakken van hier tot in Rome. Letterlijk om de vijftien minuten plots én diep naar beneden vallen. Mijn definitie van vliegen was dan ook: “razend gevaarlijk”. Een oude bus met vleugels, waarbij ik maar niet begreep hoe die in de lucht kon blijven hangen.
1 miljoen hulpvragers, 2000 ambtenaren, wat kost dat?
10/06/2015 - 17:45
Nee, laten we het niet doen, deze kostprijs berekenen is niet goed voor ons stressniveau!
Waar is de tijd dat ik andere mensen kon helpen om hun belastingsbrief in te vullen? Nu heb ik bijna zelf hulp nodig. 2000 ambtenaren ijverig in de weer om 1 miljoen Belgen daarmee te helpen, zodat ze geen geld hoeven te verliezen, zo legt De Morgen ons uit. Niet te geloven…
Donderdag drie bussen zien passeren in Antwerpen terwijl ik aan het wachten was op de mijne. Op de ene stond "géén dienst". Op de volgende: "Sorry, morgen weer tot uw dienst". En op de derde : "Geen dienst, mijn collega pikt u op". Deze laatste viel me direct op, zo'n sympathieke boodschap!
Je job verliezen door een stapel papieren? Niet op verlof durven gaan omwille van een organisatieprobleem?
02/06/2015 - 17:48
Vandaag geraakte ik met andere ondernemers aan de praat over de nare gevolgen van een inefficiënte organisatie op bedrijf, werknemer of klant. Eén van de ondernemers vertelde dat hij ooit een medewerkster had moeten ontslaan omdat ze niet kon klasseren. Vermits ik beroepsmatig mensen leer om zich beter en efficiënter te organiseren hoef je mij niet te overtuigen van het nut van een degelijk "terugvindsysteem".
Onlangs haalden we met vrienden herinneringen op aan oude typisch Gentse winkels die super klantvriendelijk waren. Geen vijf minuten later waren we héél hard aan het lachen. Omdat we het contentement van toen weer lijfelijk voelden. Midden in de stad was er wat we een beetje schalks “een ventje” noemden dat sloten en sleutels verkocht.
